Web Analytics Made Easy - Statcounter
2024-04-28@21:53:17 GMT
۷۰۸ نتیجه - (۰.۰۱۹ ثانیه)

جدیدترین‌های «تلسکوپ فضایی هابل»:

بیشتر بخوانید: اخبار اقتصادی روز در یوتیوب
    ناسا اعلام کرد که به خاطر بروز یک مشکل مکانیکی، فعالیت «تلسکوپ فضایی هابل» را فعلا متوقف کرده است. به گزارش ایسنا، به نظر می‌رسد که تلسکوپ ۱۶ میلیارد دلاری ناسا قرار است مدتی بیکار باشد. به نقل از دیلی میل، ناسا روز جمعه فاش کرد که تلسکوپ فضایی هابل به دلیل بروز یک مشکل مکانیکی، فعالیت خود را متوقف کرده است. مشکل پیش‌آمده به خاطر یکی از ژیروسکوپ‌هایی است که به هابل در چرخش و تمرکز روی اهداف جدید کمک می‌کند. هابل روز سه‌شنبه به طور خودکار به حالت ایمن وارد شد زیرا یکی از سه ژیروسکوپ آن شروع به فرستادن خوانش‌های معیوب کرد. عملیات هابل در حال حاضر به حالت تعلیق درآمده و مقامات ناسا در حال...
    به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 7 اردیبهشت برابر 26 آوریل را ورق می‌زنیم. *** واپاشی ماهواره امید چنین روزی در اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایش‌های مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام...
    خبرگزاری علم و فناوری آنا، نوید فرخی؛ تلسکوپ فضایی هابل در ۲۴ آوریل ۱۹۹۰ با شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال به فضا پرتاب شد. این تلسکوپ فضایی  درک ما را از کیهان متحول کرد و چشم‌انداز‌های بی‌سابقه‌ای از جهان به بشریت ارائه داد.هابل یک رصدخانه فضایی است. این تلسکوپ به چندین ابزار علمی مجهز است که به آن امکان می‌دهد کیهان را در طول موج‌های مختلف نور از جمله اشعه ماوراء بنفش، مرئی و طیف نزدیک به مادون قرمز مشاهده کند. این ابزار‌ها شامل دوربین، طیف‌نگار و آشکارساز‌های مختلف است که تصاویر و داده‌هایی با وضوح بالا ثبت می‌کند. هابل تقریباً به اندازه یک اتوبوس است به طول ۱۳.۲ متر و قطر ۴.۲ متر است. وزن آن ۱۱۱۱۰ کیلوگرم...
    امروز ۳۴ ‌امین سالگرد تولد تلسکوپ فضایی هابل است. تلسکوپ هابل در طول ۳۴ سال فعالیت خود، بیش از ۱.۵ میلیون تصویر از بیش از ۴۰ هزار جرم آسمانی ثبت کرده است. - اخبار ویژه نامه‌ها - به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم،‌ تلسکوپ فضایی هابل که به نام ستاره شناس مشهور آمریکایی، ادوین هابل نامگذاری شده است، توسط سازمان فضایی ناسا و آژانس فضایی اروپا ساخته و به فضا پرتاب شد. این تلسکوپ با قطر 2.4 متر و طول 16 متر، در مدار زمین در ارتفاع 550 کیلومتری می‌چرخد.هابل در طول 34 سال فعالیت خود، بیش از 1.5 میلیون تصویر از بیش از 40 هزار جرم آسمانی ثبت کرده است. این تصاویر به دانشمندان در سراسر جهان...
    به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۵ اردیبهشت برابر ۲۴ آوریل را ورق می‌زنیم. *** واپاشی ماهواره امید ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایش‌های مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام داشت که...
    برونو مرین؛ یکی از اخترشناسان می‌گوید: سیارک‌ها دائماً در حال حرکت هستند، بنابراین یافتن آنها با استفاده از مختصات قبلی دشوار است. به همین دلیل، ما از بیش از ۱۰۰۰۰ داوطلب در سراسر جهان برای بررسی تصاویر هابل به صورت دستی استفاده کردیم. دانشمندان با کمک تلسکوپ فضایی هابل و همکاری مردم عادی، ۱۰۳۱ سیارک جدید را در منظومه شمسی کشف کردند. برای یافتن این سیارک‌ها، محققان ۳۷۰۰۰ تصویر هابل را که در طول ۱۹ سال ثبت شده بود، بررسی کردند تلسکوپ فضایی هابل که بیشتر به خاطر ثبت تصاویر خیره‌کننده از کهکشان‌های دور شناخته می‌شود، کاربرد‌های دیگری نیز دارد؛ از جمله برای مطالعه اجرام منظومه شمسی خودمان نیز مفید واقع شده است. اخیراً، محققان با خلاقیت از داده‌های هابل...
    به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تلسکوپ فضایی هابل در سال 1990 به فضا پرتاب شد. این تلسکوپ از زمانی که شروع به رصد کیهان کرده، اکتشافات شگفت‌انگیز زیادی داشته است. یکی از مهم‌ترین یافته‌های آن قدمت کیهان است. تصاویر این تلسکوپ به دانشمندان کمک کرد تا تشخیص دهند که جهان حدود 13.8 میلیارد سال سن دارد! تصاویر هابل جزئیات خیره کننده ای مانند بازوهای مارپیچی و خطوط گرد و غبار را از کهکشان‌ها آشکار کرده است. این تصاویر به ما کمک کرده اند تا در مورد چگونگی شکل گیری و تکامل کهکشان‌ها در خلال زمان بیشتر بدانیم. این تلسکوپ همچنین کشف کرد که جهان در حال منبسط شدن است. این یافته منجر به ایده وجود انرژی تاریک شد،...
    در ماه دسامبر سال ۲۰۲۳، تلسکوپ فضایی هابل بزرگترین برنامه خود را از زمان پرتاب در سال ۱۹۹۰ تکمیل کرد. با این برنامه، هابل رصد ۵۰۰ ستاره واحد را در طول سه سال به پایان رساند و دانشمندان اکنون آماده هستند تا در دریایی از داده‌ها غواصی کنند. به گزارش ایسنا، بررسی جامع تلسکوپ هابل، اولیس (ULLYSES) نامیده می‌شود. اپراتور‌های اولیس هابل را تنها تلسکوپ فعالی می‌دانستند که قادر به انجام چنین تلاش پیشگامانه‌ای است. این داده‌ها محققان را برای دهه‌های آینده مشغول نگه می‌دارد، زیرا درک تازه‌ای در مورد شکل‌گیری ستاره‌ها، تکامل ستاره‌ها و تأثیر ستاره‌ها بر محیط اطراف ارائه می‌دهد. جولیا رومن-دووال (Julia Roman-Duval)، رهبر تیم پیاده‌سازی اولیس در تلسکوپ فضایی می‌گوید: من معتقدم پروژه اولیس دگرگون‌کننده خواهد...
    در ماه دسامبر سال ۲۰۲۳، تلسکوپ فضایی هابل بزرگترین برنامه خود را از زمان پرتاب در سال ۱۹۹۰ تکمیل کرد. با این برنامه، هابل رصد ۵۰۰ ستاره واحد را در طول سه سال به پایان رساند و دانشمندان اکنون آماده هستند تا در دریایی از داده‌ها غواصی کنند. به نقل از اسپیس، بررسی جامع تلسکوپ هابل، اولیس (ULLYSES) نامیده می‌شود. اپراتور‌های اولیس هابل را تنها تلسکوپ فعالی می‌دانستند که قادر به انجام چنین تلاش پیشگامانه‌ای است. این داده‌ها محققان را برای دهه‌های آینده مشغول نگه می‌دارد، زیرا درک تازه‌ای در مورد شکل‌گیری ستاره‌ها، تکامل ستاره‌ها و تأثیر ستاره‌ها بر محیط اطراف ارائه می‌دهد. جولیا رومن-دووال (Julia Roman-Duval)، رهبر تیم پیاده‌سازی اولیس در تلسکوپ فضایی می‌گوید: من معتقدم پروژه اولیس دگرگون‌کننده...
    به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، برنامه «ULLYSES» بزرگترین عملیات هابل است که تاکنون انجام شده و اکنون که مشاهدات این دوره از هابل به پایان رسیده است، دانشمندان در گنجینه‌ای از داده‌ها غوطه‌ور شده‌اند. تلسکوپ فضایی هابل در دسامبر سال میلادی گذشته بزرگترین برنامه خود را از زمان پرتاب در سال ۱۹۹۰ تکمیل کرد. با این برنامه، این تلسکوپ در طول سه سال توانست ۵۰۰ ستاره منفرد را رصد کند و دانشمندان اکنون آماده هستند تا تحلیل و بررسی این کشفیات را آغاز کنند. بررسی جامع تلسکوپ هابل، کتابخانه میراث فرابنفش ستاره‌های جوان به عنوان استاندارد‌های اساسی یا ULLYSES نامیده می‌شود. اپراتور‌های این برنامه هابل را تنها تلسکوپ فعالی می‌دانستند که قادر به انجام...
    دانشمندان می‌گویند چیزی در حال تغییر میزان انبساط گیتی است. پژوهشگران برای اندازه‌گیری «ثابت هابل»، سرعت انبساط کیهان، دهه‌ها تلاش کرده‌اند، اما به همان نسبت که این اندازه‌گیری‌ها دقیق‌تر شدند وضوح آن‌ها کمتر [و ابهامشان بیشتر] شد و روش‌های مختلف اندازه‌گیری انبساط نتایج متفاوتی را نشان می‌دهند. به گزارش ایندیپندت، دانشمندان نمی‌دانند دلیل این اتفاق چیست. احتمال دارد که گیتی و فیزیک آن را به‌اشتباه درک کرده باشیم، یا ممکن است اندازه‌گیری‌ها نادرست بوده باشند. پژوهشگران برای خلاصی از هر شک و تردیدی در این مورد از تلسکوپ فضایی جیمز وب و تلسکوپ فضایی هابل استفاده کردند. به نظر می‌رسد که [بررسی‌] آن‌ها نشان می‌دهد که این اندازه‌گیری‌‌ها درست‌اند و چیزی که ما از آن آگاه نیستیم بر سرعت انبساط گیتی تاثیر می‌گذارد. آدام ریس، فیزیک‌دان دانشگاه جانز هاپکینز...
    برای چندین دهه، دانشمندان سعی کردند ثابت هابل یا سرعت انبساط جهان را اندازه گیری کنند و کشف کردند که چیزی در حال تغییر نرخ انبساط جهان است. ثابت هابل واحد اندازه گیری است که برای توصیف انبساط جهان استفاده می‌شود و یکی از معیار‌های اساسی برای درک تکامل جهان و سرنوشت نهایی آن است. دانشمندان دریافتند که اگرچه اندازه‌گیری‌ها دقیق‌تر شده‌اند، اما واضح‌تر نیز شده‌اند. روش‌های مختلف اندازه‌گیری انبساط نتایج متفاوتی را نشان می‌دهند که از آن به عنوان "کشش هابل" یاد می‌شود، و دانشمندان نمی‌دانند چرا این اتفاق می‌افتد. اکنون دانشمندان از تلسکوپ فضایی جیمز وب در کنار تلسکوپ فضایی هابل استفاده کرده اند تا هر گونه تردید در مورد دقت اندازه گیری‌ها را از بین ببرند....
    آفتاب‌‌نیوز : چه‌چیزی درمورد این کهکشان متفاوت یا خاص است؟ این کهکشان رقصنده اسپانیایی با نام NGC ۱۵۶۶، یکی از معمولی‌ترین و زیباترین کهکشان‌های مارپیچ در آسمان است. بااین‌حال، چیزی متفاوت درمورد این تصویر از کهکشان وجود دارد، زیرا ترکیبی مورب از دو تصویر است. یکی توسط تلسکوپ فضایی هابل در سمت چپ بالا، و دیگری توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب در سمت راست پایین ثبت شده است. در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟تصویر هابل در نور فرابنفش گرفته شده است و مکان ستارگان آبی روشن و غبار تیره را در امتداد بازو‌های مارپیچی کهکشان برجسته می‌کند. در مقابل، تصویر وب در نور مادون قرمز گرفته شده است و جا‌هایی که همان گردوغبار بیشتر نور ساطع می‌کنند را نشان می‌دهد....
     کهکشان «ESO 420-G013» که شبیه به یک توپ بیسبال فرورفته در اعماق کیهان به نظر می‌رسد، یک کهکشان مارپیچی و همچنین، یک «کهکشان سیفرت»(Seyfert galaxy) است. خطوط تاریک غبار در مقابل درخشش پس‌زمینه ستاره‌های متعدد کهکشان قابل مشاهده هستند. به نقل از ناسا، تصور می‌شود که حدود ۱۰ درصد از کل کهکشان‌های جهان را کهکشان‌های سیفرت تشکیل می‌دهند. آنها معمولا کهکشان‌های مارپیچی هستند و هسته‌های بسیار درخشانی دارند. هسته‌های درخشان، حاصل سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم در مرکز کهکشان‌ها هستند که موادی را با تابش زیاد ایجاد می‌کنند. به گزارش ایسنا، هسته‌های این کهکشان‌های فعال هنگام مشاهده کردن نور در بیرون از طیف مرئی، درخشان‌ترین هسته‌ها هستند. اغلب کهکشان‌های دارای این نوع هسته‌های فعال کهکشانی، آن قدر درخشان هستند که خود کهکشان میزبان را...
    آفتاب‌‌نیوز : این عکس‌ها را تیمی از ستاره‌شناسان که در چندین رصدخانه بزرگ نجومی و در پروژه‌ای تحت عنوان «فیزیک با وضوح زاویه‌ای بالا در کهکشان‌های نزدیک» (PHANGS) فعالیت می‌کنند، منتشر کرده‌اند. نزدیکترین کهکشان از میان ۱۹ کهکشان ثبت‌شده اصطلاحا «ان‌جی‌سی۵۹۶۸» (NGC۵۰۶۸) نام دارد که در فاصله حدود ۱۵ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است. دورترین کهکشان نیز که با نام «ان‌جی‌سی۱۳۶۵» (NGC۱۳۶۵) شناخته می‌شود حدود ۶۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. تلسکوپ فضایی جیمز وب در سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد و در سال ۲۰۲۲ شروع به جمع‌آوری داده‌ها کرد. دانشمندان می‌گویند تصاویر شگفت‌انگیز این تلسکوپ از کیهان، درک بشر از جهان اولیه را تغییر داده است. تلسکوپ فضایی هابل که در سال ۱۹۹۰...
    تلسکوپ فضایی هابل این ابرنواختر را در کهکشانی در فاصله ۱۵۰ میلیون سال نوری از زمین رصد کرده که ۲.۵ میلیارد برابر بیشتر از خورشید انرژی آزاد می‌کند. به نقل اسپیس، تصویر جدید تلسکوپ فضایی هابل، کهکشان کوچک یوجی‌سی ۵۱۸۹ای(UGC ۵۱۸۹A) را که در فاصله ۱۵۰ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی شیر قرار دارد، با جزئیات خیره کننده‌ای نشان می‌دهد. تلسکوپ فضایی هابل که از سال ۱۹۹۰ جهان را در نور فروسرخ رصد می‌کند، از سال ۲۰۱۰ به مطالعه این کهکشان پرداخته است و دانشمندان از این تحقیقات برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ابرنواختری که بیش از ۱۵۰ میلیون سال پیش در این کهکشان رخ داده، استفاده می‌کنند. زمانی که یک ستاره به پایان عمر...
    تلسکوپ هابل کهکشانی را به تصویر کشیده است که میزبان یک ابرنواختر ۲.۵ میلیارد برابر درخشان‌تر از خورشید است. به گزارش ایسنا، تلسکوپ فضایی هابل این ابرنواختر را در کهکشانی در فاصله ۱۵۰ میلیون سال نوری از زمین رصد کرده که ۲.۵ میلیارد برابر بیشتر از خورشید انرژی آزاد می‌کند. به نقل اسپیس، تصویر جدید تلسکوپ فضایی هابل، کهکشان کوچک یوجی‌سی ۵۱۸۹ای(UGC ۵۱۸۹A) را که در فاصله ۱۵۰ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی شیر قرار دارد، با جزئیات خیره کننده‌ای نشان می‌دهد. تلسکوپ فضایی هابل که از سال ۱۹۹۰ جهان را در نور فروسرخ رصد می‌کند، از سال ۲۰۱۰ به مطالعه این کهکشان پرداخته است و دانشمندان از این تحقیقات برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد...
      به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، برخی از کهکشان‌های نامنظم ممکن است در اثر فعالیت‌های درونی پرآشوب در هم پیچیده شده باشند، در حالی که برخی دیگر در اثر برهمکنش با کهکشان‌های همسایه شکل گرفته‌اند. نتیجه، دسته‌ای از کهکشان‌ها با آرایه‌های متنوعی از اندازه‌ها و شکل‌ها، در فضا پراکنده شده‌اند.  دوازده فیلتر دوربین برای تولید این تصویر با نور از اواسط فرابنفش تا انتهای قرمز طیف مرئی ترکیب شدند. لکه‌های قرمز احتمالاً مولکول‌های هیدروژن بین ستاره‌ای هستند که می‌درخشند زیرا توسط نور ستاره‌های داغ و پرانرژی برانگیخته شده‌اند. درخشش‌های دیگر در این تصویر ترکیبی از ستاره‌های قدیمی است. مجموعه‌ای از کهکشان‌های دوردست و متنوع در پس‌زمینه ظاهر می‌شوند که با نمای تیز هابل ثبت شده‌اند.   داده‌های استفاده...
     تلسکوپ مداری هابل در ماه نوامبر وارد حالت ایمن خودکار شد، اما ناسا در تلاش است تا هابل را دوباره فعال کند. به گفته ناسا، پس از مجموعه‌ای از شکست‌ها در یکی از ابزارهای جهت‌دهی هابل، این تلسکوپ فضایی به زودی کار خود یعنی ثبت تصاویر از اعماق فضا را از سر خواهد گرفت. همه چیز در روز ۱۹ نوامبر آغاز شد، زمانی که یکی از سه ژیروسکوپ این تلسکوپ دچار مشکل در خوانش شدند. به طور کلی، ژیروسکوپ‌ها دستگاه‌هایی هستند که از پرتوهای نور در گردش یا چرخ‌هایی که به سرعت در حال چرخش هستند استفاده می‌کنند تا به دانشمندان کمک کنند شی را در جهتی که می‌خواهند قرار دهند. خوانش نادرست ژیروسکوپ در تلسکوپ هابل، می‌تواند به...
    به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از اسپیس نیوز، تلسکوپ فضایی هابل دچار مشکل شده و ناسا احتمالا برای رفع این مشکل ناچار است ماموریت ویژه‌ای ترتیب دهد. در تاریخ ۲۹ نوامبر، ناسا اعلام کرد که تلسکوپ فضایی هابل به دلیل مشکلی در یکی از سه ژیروسکوپ عملیاتیش روی حالت ایمن قرار گرفته است. ناسا برای اولین بار در تاریخ ۱۹ نوامبر متوجه نقص عملکرد این ژیروسکوپ شد و حالت ایمن را فعال کرد. کنترل‌کنندگان هابل، به طور موقت از این وضعیت عبور کردند، اما در تاریخ ۲۱ و ۲۳ نوامبر مشکلات دیگری به وجود آمد. آژانس فضایی ایالات متحده در بیانیه‌ای گفت که مهندسان مشکل را بررسی کرده‌اند و تاکنون تخمینی برای زمان اجرای عملیات علمی اعلام...
    تلسکوپ فضایی جیمزوب ناسا تصویر جدیدی از سحابی خرچنگ را ثبت کرده است. قبلاً تلسکوپ هابل تصویری از این سحابی را در سال ۲۰۰۵ منتشر کرد که جیمز وب با دقت بسیار بالاتری این تصویر را ثبت کرده و یافته‌های دقیق‌تر و بهتری را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد. - اخبار ویژه نامه‌ها - به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، تلسکوپ فضایی جیمزوب ناسا تصویر جدیدی از سحابی خرچنگ را ثبت کرده است. سحابی خرچنگ یک سحابی در کهکشانِ راه شیری است. قُطر سحابی خرچنگ بالغ بر 10 سال نوری تخمین زده می‌شود.سحابی خرچنگ، شناخته‌شده‌ترین جرم باقی‌مانده از انفجار یک ابرنواختر در سال 1054 پس از میلاد است که در صورت فلکی ثور یا گاو قرار دارد. این...
    «تلسکوپ فضایی هابل» از کهکشان‌هایی عکس گرفته است که با یکدیگر تعامل دارند و طوری به نظر می‌رسند که گویی در حال رقص هستند. به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، عکس خیره‌کننده‌ای که با «تلسکوپ فضایی هابل» ثبت شده است، یک جفت کهکشانی در حال تعامل موسوم به Arp-Madore ۲۳۳۹-۶۶۱ را نشان می‌دهد. کاتالوگ Arp-Madore مجموعه‌ای از کهکشان‌های عجیب و غریب را در بر دارد و ویژگی خاص این گروه ممکن است عجیب‌تر از آن چیزی باشد که در ابتدا به چشم می‌آید زیرا اینجا سه کهکشان در حال تعامل هستند؛ نه فقط دو کهکشان. دو کهکشان کاملا مشخص، «ان‌جی‌سی ۷۷۳۳»(NGC ۷۷۳۳) در قسمت پایین سمت راست و «ان‌جی‌سی ۷۷۳۴»(NGC ۷۷۳۴) در قسمت بالا سمت چپ هستند....
    به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از دیجیتال ترندز، تلسکوپ فضایی هابل اخیرا مورد عجیبی را مشاهده کرده و در آن یک نور بسیار درخشان و سریع گذر در مکانی دور ظاهر شده است. نکته عجیب در مورد این رویداد نادر این بود که در خارج از یک کهکشان رخ داد. این نورها که به نام گذار نوری آبی سریع شناخته شده‌اند در سال 2018 کشف شدند و تنها چند بار مشاهده شده اند که رویداد خاص آن فینچ نام گرفت. از هابل برای ردیابی نقطه مبدا این نور استفاده شد که بین دو کهکشان قرار داشت و 50هزار سال نوری از یک کهکشان مارپیچی بزرگتر و حدود 15هزار سال نوری از کهکشان کوچکتر دورتر بود....
    به گزارش تابناک،گجت‌نیوز نوشت: چین اجرای یک پروژه بزرگ فضایی را در دستور کار خود قرار داده است که باعث ارتقا برنامه تحقیقاتی نجومی این کشور خواهد شد. این پروژه بزرگ چین با نام تلسکوپ ایستگاه فضایی چینی (CSST) یا تلسکوپ شونتیان (Xuntian) به اجرا خواهد رسید. ویژگی‌های تلسکوپ فضایی چینتلسکوپ ایستگاه فضایی چینی (CSST) از لحاظ ابعاد در سطح یک اتوبوس قرار داشته و از یک آینه اصلی با قطر 2 متر بهره می‌برد. این تلسکوپ اپتیکی ماورابنفش سال آینده به فضا پرتاب خواهد شد تا در مدار زمین در کنار ایستگاه فضایی تیانگونگ به کاوش کیهان بپردازد. این تلسکوپ که یک ماموریت ۱۰ ساله خواهد داشت، عملکرد آن نسبت به تلکسوپ فضایی هابل ناسا بسیار بهتر خواهد بود....
    به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپیس، چین در حال آماده سازی یک پروژه بزرگ است که نه تنها برنامه تحقیقاتی نجومی کشور را ارتقا می دهد، بلکه استفاده از مجموعه ایستگاه فضایی کشور را تقویت می کند. این پروژه عظیم یک فضاپیما به نام«شونتیان»(Xuntian) است که تلسکوپ فضایی تحقیقاتی چین یا تلسکوپ ایستگاه فضایی چینی(CSST) نام دارد. نام «شونتیان»را می توان به بررسی آسمان ترجمه کرد. تلسکوپ CSST به اندازه اتوبوس است و یک آینه اصلی با قطر ۲ متر در آن قرار دارد. قرار است سال آینده این تلسکوپ اپتیکی ماورابنفش به فضا پرتاب شود و همراه ایستگاه فضایی تیانگونگ در یک مدار قرار گیرد. بازه ماموریت آن ۱۰ ساله است اما ممکن است وظایف این...
    داده‌های جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان می‌دهد بحران در کیهان‌شناسی همچنان ادامه دارد. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیجیتال‌ترندز، یک موضوع بسیار عجیب در کیهان شناسی وجود دارد. طی چند دهه اخیر، یک سوال بزرگ در این حوزه باعث ایجاد بحران شده است: جهان با چه سرعتی در حال انبساط است؟ می‌دانیم که جهان از زمان مه‌بانگ در حال انبساط بوده است، اما سرعت دقیق این انبساط هنوز به طور قطعی مشخص نیست. مشکل این است که به نظر می‌رسد نرخ انبساط بسته به عواملی که برای اندازه‌گیری آن استفاده می‌شود متفاوت است و هیچ کس مطمئن نیست علت چیست. به تازگی، تحقیقات جدید با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان داده است که این...
    به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از دیجیتال‌ترندز، مورد بسیار عجیبی در کیهان شناسی وجود دارد. در چند دهه اخیر، سوالی بزرگ در این زمینه بحران ایجاد کرده است: جهان با چه سرعتی در حال انبساط است؟ می دانیم که جهان از زمان بیگ بنگ در حال انبساط بوده، اما سرعت دقیق این انبساط هنوز به طور قطعی مشخص نیست. مشکل این است که به نظر می رسد نرخ انبساط بسته به عواملی که برای اندازه گیری آن استفاده می شود متفاوت است و چرایی آن هم معلوم نیست. اخیراً، تحقیقات جدید با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب روشن کرده است که این مشکل به این زودی ها از بین نمی رود. وب اندازه‌گیری‌های قبلی...
    پژوهشگران «موسسه تحقیقات جنوب غربی» قرار است در یک پژوهش جدید، تلسکوپ‌های «جیمز وب» و «هابل» را به طور هم‌زمان برای بررسی قمر «آیو» سیاره مشتری مورد استفاده قرار دهند. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، «تلسکوپ فضایی جیمز وب» و «تلسکوپ فضایی هابل» قرار است با هم متحد شوند تا آتشفشانی‌ترین جرم منظومه شمسی را رصد کنند. این جرم، قمر «آیو»(Io) سیاره مشتری است. این دو تلسکوپ فضایی، داده‌های مربوط به دنیای جذاب آیو را از راه دور جمع‌آوری می‌کنند. سپس، این اطلاعات توسط فضاپیمای «جونو»(Juno) ناسا مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داده‌ها به طور ویژه می‌توانند به هدایت جونو طی پروازهای آتی به قمر آیو کمک ‌کنند زیرا جونو، نقش این قمر شدیدا آتشفشانی را...
    ایتنا - این تصاویر را تلسکوپ فضایی جیمز وب بین ماه‌های ژوییه و اوت ۲۰۲۲ ثبت کرده است این تصاویر مربوط به یک ستاره در حال مرگ است که در مرکز سحابی حلقه در فاصله دو هزار و ۶۰۰ سال نوری از زمین واقع شده است. بر اساس این گزارش، یک تیم بین‌المللی از دانشمندان به سرپرستی محققان دانشگاه کاردیف می‌گویند این منظومه ستاره‌ای سه‌گانه‌ را به کمک تلسکوپ فضایی جیمز وب کشف کرده است. به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، این تصاویر حدود ۲۰ هزار ابر حاوی گردوغبار در این سحابی را نشان می‌دهد که به نام «گلبول‌» شناخته می‌شوند. دانشمندان می‌گویند این تصاویر را تلسکوپ فضایی جیمز وب بین ماه‌های ژوییه و اوت ۲۰۲۲...
    به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از «ناسا»،  خوشه بزرگ کهکشانی «آبل ۳۳۲۲» (Abell ۳۳۲۲) در عکس جدید «تلسکوپ فضایی هابل» دیده می‌شود که کهکشان «۲ MASX J ۰۵۱۰۱۷۴۴-۴۵۱۹۱۷۹» در مرکز آن فرو رفته است. این خوشه کهکشانی دوردست، یک هیولای کیهانی است که درخشش زیادی را در طول موج‌های پرتو ایکس دارد.رصد خوشه‌های کهکشانی مانند« آبل ۳۳۲۲» ، می‌تواند درک ما را در مورد تکامل و فعل‌ و انفعالات ماده تاریک در خوشه‌های کهکشانی ارتقا دهد و همچنین، قدرت تلسکوپ‌های گرانشی را به نمایش بگذارد که اجرام دوردست را با کمک عدسی گرانشی بزرگ‌نمایی می‌کنند.دانستن موقعیت این لنز‌ها می‌تواند مشاهدات آینده را با تلسکوپ فضایی هابل و «تلسکوپ فضایی جیمز وب» امکان‌پذیر کند. این خوشه کهکشانی...
    عکسی که با «تلسکوپ فضایی هابل» ثبت شده است، یک خوشه کهکشانی دوردست را به نمایش می‌گذارد که در فاصله ۲.۶ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد. به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، خوشه بزرگ کهکشانی «آبل ۳۳۲۲»(Abell ۳۳۲۲) در عکس جدید «تلسکوپ فضایی هابل» دیده می‌شود که کهکشان «۲MASX J۰۵۱۰۱۷۴۴-۴۵۱۹۱۷۹ »  در مرکز آن فرو رفته است. این خوشه کهکشانی دوردست، یک هیولای کیهانی است که درخشش زیادی را در طول موج‌های پرتو ایکس دارد. رصد خوشه‌های کهکشانی مانند آبل ۳۳۲۲ می‌تواند درک ما را در مورد تکامل و فعل‌وانفعالات ماده تاریک در خوشه‌های کهکشانی ارتقا دهد و همچنین، قدرت تلسکوپ‌های گرانشی را به نمایش بگذارد که اجرام دوردست را با کمک عدسی گرانشی بزرگ‌نمایی...
    به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از اسپیس، تصویر جدید گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی هابل، کهکشانی دوردست را نشان می‌دهد که در مه شبح مانندی قرار گرفته است و رؤیت بخشی از ناشناخته هاست و هدف از بررسی آن یافتن تعداد زیادی مناظر کهکشانی است که هابل قبلاً به آن‌ها نگاه نکرده است. این کهکشان عدسی شکل که با نام NGC 6684 شناخته می‌شود (تلاقی بین یک کهکشان مارپیچی و یک کهکشان بیضوی) تقریباً در فاصله ۴۴ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی طاووس قرار دارد. کهکشان‌های عدسی‌شکل دارای برآمدگی و قرص مرکزی، اما فاقد بازو‌های متمایز مانند کهکشان‌های مارپیچی مانند کهکشان راه شیری هستند.به طور معمول، کهکشان‌های عدسی‌شکل دارای جمعیت‌های ستاره‌ای قدیمی‌تر هستند، زیرا ماده...
    تلسکوپ فضایی هابل تصویری از یک خوشه کهکشانی فوق‌العاده عظیم را ثبت کرده که ۲.۶ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. به گزارش فرادید به نقل از سایتک دیلی، تلسکوپ فضایی هابل لویاتان (هیولای اساطیری) کیهانی را ثبت کرد. خوشه عظیم کهکشانی در مرکز تصویر تلسکوپ فضایی هابل ناسا دیده می‌شود که تقریبا ۲.۶ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. این لویاتان کیهانی با نام «۲ MASX J ۰۵۱۰۱۷۴۴-۴۵۱۹۱۷۹» در طول موج‌های پرتو ایکس بسیار درخشان است. رصد خوشه‌های کهکشانی مانند «۲ MASX J ۰۵۱۰۱۷۴۴-۴۵۱۹۱۷۹» می‌تواند درک ما را از تکامل و فعل و انفعالات ماده تاریک و درخشان در خوشه‌های کهکشانی ارتقا دهد، و همچنین تلسکوپ‌های گرانشی قدرتمندی را مشاهده می‌کند که این تلسکوپ‌ها اجرام دور را...
    عکس جدیدی که با «تلسکوپ فضایی هابل» ثبت شده است، یک خوشه کروی درخشان را به نمایش می‌گذارد. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از ناسا، محتویات درخشان خوشه کروی «ان‌جی‌سی ۶۶۵۲»(NGC ۶۶۵۲) در عکس جدید «تلسکوپ فضایی هابل» خود را نشان می‌دهند. هسته این خوشه، پر از نور آبی کم‌رنگ ستاره‌های بی‌شمار است و تعداد انگشت‌شماری از ستاره‌های پس‌زمینه بسیار درخشان، با خوشه‌های متقاطع آراسته شده‌اند. ان‌جی‌سی ۶۶۵۲ در کهکشان راه شیری در صورت فلکی «کمان»(Sagittarius) قرار دارد و در فاصله کمی کمتر از ۳۰ هزار سال نوری از زمین و تنها ۶۵۰۰ سال نوری از مرکز کهکشان واقع شده است. خوشه‌های کروی، خوشه‌های پایدار و محکمی هستند که از نظر گرانشی محدود شده‌اند و از ده‌ها هزار...
    به گزارش ناسا، کهکشان مارپیچی «یوجی‌سی ۱۲۲۹۵»(UGC ۱۲۲۹۵) در عکس جدید «تلسکوپ فضایی هابل» با ظاهری آرام دیده می‌شود. این کهکشان در فاصله ۱۹۲ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی «ماهی»(Pisces) قرار دارد و زمانی که از زمین به آن نگاه می‌کنیم، تقریبا از روبه‌رو و در قالب یک میله مرکزی درخشان و بازوهای مارپیچی دیده می‌شود. یوجی‌سی ۱۲۲۹۵ به رغم ظاهر آرام خود، میزبان انفجار فاجعه‌بار یک ابرنواختر بوده است که در سال ۲۰۱۵ شناسایی شد. ابرنواخترها، حاصل مرگ انفجاری ستارگان بزرگ هستند و مسئولیت تشکیل دادن بسیاری از عناصر روی زمین را بر عهده دارند. دو گروه متفاوت از ستاره‌شناسان، «دوربین میدان گسترده ۳» هابل را برای رصد یوجی‌سی ۱۲۲۹۵ و بررسی بقایای انفجار بزرگ ستاره‌ای...
    به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از دیجیتال‌ترندز، تصویر این هفته تلسکوپ فضایی هابل دو نوردهی مختلف را با هم ادغام کرده است. این عکس ستاره BD+17 2217 را نشان می‌دهد که روی پس زمینه کهکشان نامنظم Arp 263 می‌درخشد. کهکشان‌های نامنظم بر خلاف کهکشان‌های بیضوی یا کهکشان‌های مارپیچی مانند راه شیری ساختار نامنظمی دارند. Arp 263 تکه تکه و ابری است و  در آن برخی از مناطق به دلیل شکل گیری ستاره ها درخشان هستند در حالی که مناطق دیگر عملاً خالی به نظر می رسند. چنین کهکشان هایی معمولاً به دلیل برهمکنش با کهکشان های دیگر شکل می گیرند، که می تواند زمانی رخ دهد که یک کهکشان عظیم از کنار آن عبور و...
    داده‌های «تلسکوپ فضایی هابل»، دنباله‌ای از سنگ‌ها را نشان می‌دهد که از ماموریت «دارت» ناسا به جا مانده‌اند. به گزارش ایسنا و به نقل از سی‌ان‌ان، «تلسکوپ فضایی هابل» انبوهی از سنگ‌ها را در اطراف سیارک «دیمورفوس»(Dimorphos) مشاهده کرده است که فضاپیمای«آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه» یا «دارت»(DART) ناسا در پاییز گذشته به آن برخورد کرد. بیشتر بخوانید: فضاپیمای ناسا خود را به سیارک "دیمورفوس" کوبید فضاپیمای دارت با وزن حدود ۵۴۴ کیلوگرم، در ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲ با سرعت ۲۰۹۲۱ کیلومتر در ساعت به دیمورفوس برخورد کرد تا سرعت این سنگ فضایی را تغییر دهد. این اولین باری بود که بشر برای تغییر دادن مسیر حرکت یک جرم آسمانی تصمیم گرفت و نتایج آزمایش نشان داد که چگونه می‌توان...
    به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، بر اساس گزارش ناسا، ظاهراً یک سحابی گازی غنی از کربن، CW Leonis را احاطه کرده است. علت پیچیدگی سحابی ناشناخته است، اما هندسه لایه‌ها و کمان‌های آن مطمئناً جالب و جذاب است. این تصویر که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، جزئیات این پیچیدگی را نشان می‌دهد.   گرانش سطحی کم ستارگان کربنی باعث بیرون راندن کربن و ترکیبات کربنی به فضا می‌شود. بخشی از این کربن درنهایت غبار تاریکی را تشکیل می‌دهد که معمولاً در سحابی‌های ستاره‌زای جوان و دیسک‌های کهکشان‌ها دیده می‌شود. انسان‌ها و درکل تمامی حیات زمینی بر پایه کربن هستند. احتمالاً مقداری از کربن موجود در ما، زمانی در اتمسفر ستارگان درحال مرگ همانند ستاره‌های کربنی در حرکت بوده است.
    کد ویدیو دانلود فیلم اصلی تصاویر حیرت انگیز ثبت شده با تلسکوپ جیمز وی در سال 2022 را ببینید. به گزارش عصر ایران به نقل از یو اس ای تودی، تلسکوپ فضایی جیمز وب عمدتاً برای مطالعه اخترشناسی فروسرخ طراحی شده‌است. تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا تصاویری با جزئیات بسیار بالا از منظره‌ موسوم به ستون‌های آفرینش (Pillars of Creation) را ثبت کرده است. در این تصویر ستارگان جدیدی از میان ابرهای متراکم گاز و غبار در حال شکل گیری هستند. این تلسکوپ قادر به دیدن اجرامی است که مشاهده آن برای تلسکوپ قدیمی هابل سخت یا غیرممکن بود. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: قرارداد پرتاب تلسکوپ «جیمز وب» نهایی شد ناسا اولین آینه تلسکوپ جیمز وب را...
    تلسکوپ فضایی هابل ناسا/ESA یک هیولا در حال شکل گیری را در هنگام رصد خوشه کهکشانی eMACS J۱۳۵۳.۷+۴۳۲۹، واقع در حدود هشت میلیارد سال نوری از زمین در صورت فلکی Canes Venatici، گروهی متشکل از حداقل دو خوشه کهکشانی، شکار کرد. این کهکشان‌ها در حال ادغام با هم هستند تا یک هیولای کیهانی را تشکیل دهند، یک مجموعه غول پیکر که به عنوان یک عدسی گرانشی عمل می‌کند. عدسی گرانشی نمونه جالبی از نظریه نسبیت عام انیشتین در عمل است. جرم آسمانی مانند گروهی از کهکشان‌ها به اندازه کافی بزرگ است که مقوله فضا-زمان را منحرف کند که این مسئله باعث می‌شود مسیر نور در اطراف جسم به صورت مرئی خمیده شود. عدسی گرانشی همچنین می‌تواند اجرام دور را بزرگ‌نمایی کند...
    تلسکوپ فضایی هابل ناسا و آژانس فضایی اروپا در رصد یک خوشه‌ی کهکشانی استثنایی به نام eMACS J۱۳۵۳.۷+۴۳۲۹ که در فاصله‌ی حدود هشت میلیارد سال نوری از زمین در صورت فلکی تازی‌ها (Canes Venatici) قرار دارد، هیولایی در حال شکل‌گیری را شکار کرده است. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از ناسا، این مجموعه که از دستکم دو خوشه‌ی کهکشانی در حال ادغام با یکدیگر تشکیل شده در حال ساخت یک هیولای کیهانی است که یک خوشه‌ی غول پیکر خواهد بود که به عنوان یک عدسی گرانشی عمل می‌کند. عدسی گرانشی نمونه‌ای چشمگیر از نظریه نسبیت عام اینشتین در عمل است. یک جرم آسمانی مانند یک خوشه کهکشانی به اندازه کافی جرم دارد که بُعد فضا-زمان را منحرف کند،...
    فرارو- "جان گرانسفلد" دانشمند ارشد سابق ناسا پنج بار سیاره زمین را ترک کرده و بیش از هشت ساعت را به تنهایی در فضا حضور داشته است. عکسی از جان "گرانسفلد" فضانورد وجود دارد که نفس شما را بند می‌آورد. در تصویری متعلق به ۸ مارس ۲۰۰۲ میلادی او در وسعت بیکران فضا از یک بازوی رباتیک آویزان شده و کره آبی مرتفع سیاره ما در زیر پاهایش دیده می‌شود. او آن لحظه را به یاد می‌آورد و می‌گوید: "آن روز من در نقش یک لوله کش بودم". گرانسفلد یک رادیاتور غول پیکر را در دستان خود حمل می‌کرد گویی که بر روی یک تخته موج سواری می‌کرد تا تلسکوپ هابل را که در سال ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شد...
    به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پاسخ به پرسش‌های مطرح شده، به دو عامل اصلی بستگی دارد؛ یکی از آن‌ها میدان دید تلسکوپ است، یعنی هر تلسکوپ چه پهنه‌ای از آسمان را پوشش می‌دهد. برخی از تلسکوپ ها برای مشاهده مناطق وسیعی از آسمان با جزئیات کمتر، مفید هستند و به عنوان تلسکوپ های پیمایشی برای شناسایی اجرام برای تحقیقات بیشتر یا نگاه کردن به کیهان در مقیاس بزرگ کار می‌کنند. مانند اقلیدس که اخیراً پرتاب شده است. در حالی که دیگر تلسکوپ‌ها، مانند تلسکوپ فضایی هابل، به مناطق کوچکی از آسمان با جزئیات زیاد نگاه می‌کنند، که برای مطالعه اجرام خاص مفید است. بیشتر بخوانید: سرقت عجیب و غریب خصوصی ترین حرف های تان با شگفت انگیز ترین تکنولوژی قرن! هوش...
    به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، در تصویری که به‌تازگی توسط تلسکوپ فضایی هابل منتشر شده، نگاهی فوق‌العاده دقیق به یکی از نزدیک‌ترین همسایه‌های کهکشان راه شیری انداخته است. در این تصویر، کهکشان نامنظم «ایزو۱-۱۷۴» (ESO‌۱۷۴-۱) شبیه ابری از گاز سفید شیری است که جدا از پس‌زمینه ستاره‌های درخشان، در فضا تنها است. ستاره‌های دیگر را می‌توان درون بدنه ابر مانند ایزو۱-۱۷۴ دید؛ مانند یک پیچک تیره از گاز و گردوغبار.در فاصله ۱۱ میلیون سال نوری، کهکشان ایزو۱-۱۷۴ یکی از نزدیک‌ترین همراهان کیهانی محسوب می‌شود و توسط تلسکوپ فضایی هابل که هدف آن درک بهتر جمعیت کهکشانی محیط اطراف کهکشان راه شیری است، تصویربرداری شد.یکی از بارزترین تفاوت‌های بین کهکشان راه شیری و ایزو۱-۱۷۴،...
     مطالعه مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل نشان داده است که چگونه برخی از تصاویر توسط رگه‌های نوری که از ماهواره‌ها می‌آمد از بین رفتند، در حالی که تنها درصد کمی از تصاویر هابل تحت تأثیر قرار گرفتند، نویسندگان این نگرانی را مطرح کردند که با تعداد ماهواره‌هایی که انتظار می‌رود در دهه آینده به شدت افزایش یابد، مشکل می‌تواند جدی شود. دیو استارک یکی از اعضای STScI در بیانیه‌ای گفت، ستاره شناسان موسسه علمی تلسکوپ فضایی (STScI) که اکنون هابل را اداره می‌کند، ابزاری برای دستکاری خطوط ماهواره‌ای در تصاویر هابل ابداع کرده اند. وی افزود: ما یک ابزار جدید مسیر ماهواره‌ای را توسعه داده ایم که نسبت به برنامه‌های ماهواره‌ای قبلی بهبود یافته است، زیرا بسیار حساس‌تر است؛ بنابراین ما فکر...
    تلسکوپ فضایی هابل یک نمای لبه‌ای را از «کهکشان گرداب» (Whirlpool Galaxy) ثبت کرده است. کهکشان گرداب، یک کهکشان مارپیچی است که در فاصله ۵۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد. ستاره‌هایی که در بازو‌های کهکشانی یک کهکشان مارپیچی قرار دارند، دائما در اطراف هسته کهکشان می‌چرخند و ستاره‌هایی که بیرون از بازو‌ها قرار گرفته‌اند، کندتر از ستاره‌هایی حرکت می‌کنند که به مرکز کهکشان نزدیک هستند. بازو‌های کهکشان گرداب، کارخانه‌های ستاره‌زا پر از گاز هیدروژن و غبار هستند و خوشه‌هایی از ستاره‌های جدید را ایجاد می‌کنند. کهکشان گرداب در رنگ‌های زرد، سفید، طلایی و آبی، از سمت راست پایین این عکس به سمت مرکز گسترش یافته است. درخشان‌ترین ناحیه در نزدیکی هسته کهکشان قرار دارد و رگه‌های مورب...
    پژوهشگران «موسسه علمی تلسکوپ فضایی»، نرم‌افزار جدیدی را برای پاکسازی عکس‌های «تلسکوپ فضایی هابل» ابداع کرده‌اند که می‌تواند مسیرهای ماهواره‌ای را در عکس‌ها شناسایی و آنها را حذف کند. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیجیتال ترندز، با افزایش تعداد ماهواره‌ها در آسمان، ستاره‌شناسان بارها نسبت به تأثیر این ماهواره‌ها بر تحقیقات علمی ابراز نگرانی کرده‌اند. در اوایل سال جاری، مطالعه رصدهای «تلسکوپ فضایی هابل» نشان داد که برخی از عکس‌ها چگونه به خاطر رگه‌های نوری که از ماهواره‌ها می‌آیند، از بین می‌روند. اگرچه تنها درصد کمی از عکس‌های هابل تحت تأثیر قرار گرفته‌اند اما پژوهشگران این نگرانی را مطرح کردند که اگر ماهواره‌های پیش‌بینی‌شده در دهه آینده منفجر شوند، مشکل می‌تواند جدی باشد. در حال حاضر، ستاره‌شناسان...
    دو شرکت به تازگی جزئیاتی را در مورد چگونگی بالا بردن مدار تلسکوپ فضایی هابل ارائه کرده‌اند. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس نیوز، شرکت‌های استرواسکل (Astroscale) و مومنتوس(Momentus)، به درخواست اطلاعات از سوی ناسا که در دسامبر ۲۰۲۲ مطرح شد، پاسخ داد. این درخواست به دنبال مفاهیم صنعتی برای حل کردن این مشکل است که چگونه می‌توان مدار تلسکوپ فضایی هابل (HST) را که از آخرین مأموریت شاتل (Shuttle) در سال ۲۰۰۹ به آرامی در حال پایین آمدن است، بالا برد. این دو شرکت، پیشنهاد همکاری خود را برای اتصال یک وسیله نقلیه به تلسکوپ و بالا بردن مدار آن ارائه دادند. مفهوم آنها شامل استفاده از فناوری‌های شرکت استرواسکل برای اتصال و افزایش عمر ماهواره‌ها...
    ایسنا نوشت: «تلسکوپ فضایی هابل» در جدیدترین عکس خود، یک کهکشان عدسی زیبا را به نمایش گذاشته است که درخشش خیره‌کننده‌ای دارد. کهکشان عدسی «ان‌جی‌سی ۵۲۸۳»(NGC ۵۲۸۳)، موضوع عکس جدید «تلسکوپ فضایی هابل»(HST) ناسا است. ان‌جی‌سی ۵۲۸۳، یک هسته فعال کهکشانی دارد. هسته فعال کهکشانی، یک منطقه بسیار روشن در قلب کهکشان است که در آن یک سیاه‌چاله کلان‌جرم وجود دارد. هنگامی که غبار و گاز به درون سیاه‌چاله می‌افتند، ماده گرم می‌شود و نور را در سراسر طیف الکترومغناطیسی ساطع می‌کند. همچنین ان‌جی‌سی ۵۲۸۳، یک «کهکشان سیفرت»(Seyfert galaxy) است. حدود ۱۰ درصد از همه کهکشان‌ها را کهکشان‌های سیفرت تشکیل می‌دهند و با سایر کهکشان‌های حاوی هسته فعال کهکشانی تفاوت دارند زیرا خود کهکشان به وضوح قابل مشاهده است. سایر...
    کهکشان عدسی «ان‌جی‌سی ۵۲۸۳»(NGC ۵۲۸۳)، موضوع عکس جدید «تلسکوپ فضایی هابل»(HST) ناسا است. ان‌جی‌سی ۵۲۸۳، یک هسته فعال کهکشانی دارد. هسته فعال کهکشانی، یک منطقه بسیار روشن در قلب کهکشان است که در آن یک سیاه‌چاله کلان‌جرم وجود دارد. هنگامی که غبار و گاز به درون سیاه‌چاله می‌افتند، ماده گرم می‌شود و نور را در سراسر طیف الکترومغناطیسی ساطع می‌کند. همچنین ان‌جی‌سی ۵۲۸۳، یک «کهکشان سیفرت»(Seyfert galaxy) است. حدود ۱۰ درصد از همه کهکشان‌ها را کهکشان‌های سیفرت تشکیل می‌دهند و با سایر کهکشان‌های حاوی هسته فعال کهکشانی تفاوت دارند زیرا خود کهکشان به وضوح قابل مشاهده است. سایر هسته‌های فعال کهکشانی آن قدر تشعشعات ساطع می‌کنند که بیش از اندازه می‌درخشند و مشاهده ساختار کهکشان میزبان خود را غیرممکن می‌سازند....
    «تلسکوپ فضایی هابل» در جدیدترین عکس خود، یک کهکشان عدسی زیبا را به نمایش گذاشته است که درخشش خیره‌کننده‌ای دارد. به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، کهکشان عدسی «ان‌جی‌سی ۵۲۸۳»(NGC ۵۲۸۳)، موضوع عکس جدید «تلسکوپ فضایی هابل»(HST) ناسا است. ان‌جی‌سی ۵۲۸۳، یک هسته فعال کهکشانی دارد. هسته فعال کهکشانی، یک منطقه بسیار روشن در قلب کهکشان است که در آن یک سیاه‌چاله کلان‌جرم وجود دارد. هنگامی که غبار و گاز به درون سیاه‌چاله می‌افتند، ماده گرم می‌شود و نور را در سراسر طیف الکترومغناطیسی ساطع می‌کند. همچنین ان‌جی‌سی ۵۲۸۳، یک «کهکشان سیفرت»(Seyfert galaxy) است. حدود ۱۰ درصد از همه کهکشان‌ها را کهکشان‌های سیفرت تشکیل می‌دهند و با سایر کهکشان‌های حاوی هسته فعال کهکشانی تفاوت دارند زیرا خود...
    ان‌جی‌سی ۵۴۷ (NGC ۵۴۷)، یک کهکشان بیضوی است که در فاصله ۲۵۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی نهنگ (Cetus) قرار دارد. تلسکوپ فضایی هابل (HST) ناسا، عکسی را از این کهکشان گرفته است. ان‌جی‌سی ۵۴۷، درست زیر مرکز این عکس می‌درخشد و کهکشان همراه آن موسوم به ان‌جی‌سی ۵۴۵ (NGC ۵۴۵) در سمت چپ بالا قرار دارد. این جفت در مجموع با نام آرپ ۳۰۸ (Arp ۳۰۸) شناخته می‌شود. ان‌جی‌سی ۵۴۷ یک کهکشان رادیویی درخشان است؛ یعنی مناطق غول‌پیکری از انتشار رادیویی را شامل می‌شود که فراتر از ساختار مرئی آن گسترش یافته‌اند. قدرت انتشار رادیویی، حاصل پرتاب‌هایی است که از هسته فعال کهکشانی در مرکز کهکشان قدرت می‌گیرند. کهکشان‌های دارای هسته فعال کهکشانی، ناحیه‌ای...
    عکس ثبت‌شده توسط تلسکوپ فضایی هابل، یک کهکشان را نشان می‌دهد که به دلیل وجود انتشار رادیویی فراوان، بسیار پرانرژی است. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از ناسا، ان‌جی‌سی ۵۴۷ (NGC 547)، یک کهکشان بیضوی است که در فاصله ۲۵۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی نهنگ (Cetus) قرار دارد. تلسکوپ فضایی هابل (HST) ناسا، عکسی را از این کهکشان گرفته است. ان‌جی‌سی ۵۴۷، درست زیر مرکز این عکس می‌درخشد و کهکشان همراه آن موسوم به ان‌جی‌سی ۵۴۵ (NGC 545) در سمت چپ بالا قرار دارد. این جفت در مجموع با نام آرپ ۳۰۸ (Arp 308) شناخته می‌شود. ان‌جی‌سی ۵۴۷ یک کهکشان رادیویی درخشان است؛ یعنی مناطق غول‌پیکری از انتشار رادیویی را شامل می‌شود که فراتر...
    عکس جدیدی که با «تلسکوپ فضایی هابل» گرفته شده است، یک کهکشان عدسی را در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری از زمین نشان می‌دهد. به گزارش ایسنا به نقل از ناسا، «تلسکوپ فضایی هابل» (HST) عکس جدیدی را از یک کهکشان عدسی موسوم به «ان‌جی‌سی ۳۴۸۹» (NGC ۳۴۸۹) گرفته است. کهکشان‌های عدسی، کهکشان‌های کاملا مارپیچی یا بیضوی نیستند. آن‌ها چیزی میان این دو نوع کهکشان هستند و ویژگی‌های هر دو را نشان می‌دهند. کهکشان‌های عدسی مانند کهکشان‌های مارپیچی، یک برآمدگی مرکزی حاوی ستارگان فشرده و یک قرص دایره‌ای نازک حاوی ستاره‌ها، گاز و غبار دارند، اما فاقد بازو هستند. همچنین، کهکشان‌های عدسی مانند کهکشان‌های بیضوی، ستاره‌های مسن‌تری دارند و میزان ستاره‌زایی در آن‌ها کم است. ان‌جی‌سی ۳۴۸۹ دارای یک هسته...
    داده‌های جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب اطلاعات جالبی را در مورد یک پیش‌خوشه نشان می‌دهند که احتمالا به یک خوشه کهکشانی بزرگ تبدیل خواهد شد. خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا، ارائه اطلاعاتی را در مورد سال‌های اولیه شکل‌گیری کیهان آغاز کرده است که تاکنون دور از دسترس بوده‌اند. از میان این اطلاعات می‌توان به شکل‌گیری و تجمع کهکشان‌ها اشاره کرد. برای اولین بار، وجود یک پیش‌خوشه در فاصله‌ای تایید شده که ستاره‌شناسان معتقدند فقط ۶۵۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ به وجود آمده است. ستاره‌شناسان براساس داده‌های جمع‌آوری‌شده، گسترش آینده این خوشه نوپا را محاسبه کردند و دریافتند که احتمالا از نظر اندازه و جرم به «خوشه کما» که هیولای جهان مدرن است، شبیه...
    تلسکوپ فضایی هابل در عکس جدیدی، یک کهکشان مارپیچی میله‌ای را به نمایش گذاشته که در فاصله حدود ۲۶۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد. کهکشان مارپیچی میله‌ای «UGC ۶۷۸» در مرکز عکس جدید «تلسکوپ فضایی هابل» (HST) دیده می‌شود. این کهکشان تماشایی در فاصله حدود ۲۶۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی «ماهی» (Pisces) قرار دارد و به بازو‌های مارپیچی خود اجازه داده است تا در سراسر این عکس امتداد یابند. در پیش‌زمینه عکس، به نظر می‌رسد که یک کهکشان کوچک‌تر، بخش بالایی UGC ۶۷۸ را به دو نیم می‌کند.کهکشان‌های مارپیچی میله‌ای دارای یک ساختار میله‌ای از ستارگانی هستند که از دو طرف برآمدگی مرکزی کهکشان امتداد می‌یابند. میله‌ها در کهکشان‌های مارپیچی زمانی شکل می‌گیرند...
    در سال‌های آینده رقیب جدید تلسکوپ جیمز وب به فضا پرتاب خواهد شد تا دید محققان از جهان را تغییر دهد. تلسکوپ فضایی قدرتمند «نانسی گریس رومن» نسبت به تلسکوپ فضایی هابل یا جیمز وب به جهان نگاه بسیار گسترده‌تری خواهد داشت و به طور بالقوه به کشف اسرار مهم کیهانی کمک خواهد کرد. در تحقیقات نجومی، اینکه بتوانیم با جزئیات بسیار عالی و در مقیاس بسیار گسترده فضا را رصد کنیم، اهمیت دارد. تلسکوپ‌هایی مانند هابل و جیمز وب دارای حساسیت استثنایی هستند، بنابراین می‌توانند به اجرام بسیار دور نگاه کنند اما رومن متفاوت خواهد بود و هدف آن به دست آوردن دید وسیعی از آسمان است. به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، این تلسکوپ که...
    اخترشناسان به تازگی سیاه‌چاله‌ای عظیم را کشف کرده‌اند که با سرعت ۴ میلیون مایل در ساعت از کهکشان اصلی خود دور می‌شود. اعتقاد بر این است که به جای تکه تکه کردن ستارگان و بلعیدن هر لقمه، این سیاهچاله به شکل‌گیری ستاره‌های جدید کمک می‌کند و دنباله‌ای از ستاره‌های تازه متولد شده باقی می‌ماند که ۲۰۰۰۰۰ سال نوری در فضا امتداد دارند.  پیتر ون داکوم، استاد نجوم در دانشگاه ییل می‌گوید هنگامی که سیاهچاله به گاز تبدیل می‌شود، به نظر می‌رسد که راهروی باریکی از ستاره‌های جدید ایجاد می‌کند، جایی که گاز فرصتی برای خنک شدن دارد، اگرچه مشخص نیست دقیقا چگونه کار می‌کند.  سیاهچاله‌ها برخی از گریزان‌ترین چیز‌ها در فضا هستند. رایج‌ترین نوع، سیاهچاله ستاره‌ای است، اغلب تصور...
    پژوهشگران هنگام بررسی داده‌های «تلسکوپ فضایی هابل»، دنباله‌ای از ستارگان را دیدند که در پی یک سیاه‌چاله حرکت می‌کنند. به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، سیاه‌چاله‌ها ممکن است به عنوان هیولا‌های ترسناکی شهرت داشته باشند که هر چیزی را که با آن‌ها در تماس قرار می‌گیرد، می‌بلعند، اما آن‌ها می‌توانند نیرویی برای خلقت نیز باشند و به شکل‌گیری ستاره‌های جدید کمک کنند. پژوهشگران اخیرا با استفاده از داده‌های «تلسکوپ فضایی هابل» (HST)، دنباله‌ای بزرگ و غیرمنتظره از ستارگان را مشاهده کرده‌اند که در پی یک سیاه‌چاله سرکش شکل در حال شکل‌گیری هستند. اگرچه بیشتر سیاه‌چاله‌های بسیار بزرگ موسوم به سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم، در مرکز کهکشان‌ها قرار دارند، اما گاهی اوقات این پدیده‌های شگفت‌آور را می‌توان به تنهایی در...
    تلسکوپ فضایی هابل به‌طور غیرمنتظره‌ای توانست یک اختروش دوگانه را در کیهان دوردست پیدا کند. به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، کیهان اولیه مکانی پرآشوب بوده است که در آن کهکشان‌ها به یکدیگر برخورد می‌کردند و با هم ادغام می‌شدند. اخترشناسان ناسا که این تحولات را بررسی می‌کنند، با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل و دیگر رصدخانه‌های فضایی و زمینی به کشف غیرمنتظره و نادری دست یافته‌اند، یک جفت اختروش ساکن هسته دو کهکشان در حال ادغام که کشش گرانش میان آن‌ها به شعله‌ور شدن طوفان آتش تولد ستارگان منجر می‌شود. این اختروش‌ها متعلق به زمانی هستند که جهان تنها سه میلیارد سال سن داشته است. اختروش چیست؟ اختروش یا کوازار یک جرم نجومی با درخشندگی بسیار بالا در مراکز بعضی...
    به گزارش خبرگزاری صدا و سیما،  تصویر این هفته از تلسکوپ فضایی هابل، کهکشان مارپیچی ان‌جی‌سی ۵۴۸۶ (NGC ۵۴۸۶) را نشان می‌دهد که رنگ‌های صورتی آن، نواحی را نشان می‌دهد که در آن ستاره‌های جدید متولد می‌شوند.    به نقل از دیجیتال‌ترندز، این کهکشان که در فاصله‌ی ۱۱۰ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی معروف دب اکبر قرار دارد، نوعی کهکشان مارپیچی نامنظم است، زیرا بازو‌های آن سرگردان و نامشخص هستند. اگر تصویر این کهکشان را با یکی از کهکشان‌های مارپیچی منظم مانند ان‌جی‌سی ۲۳۳۶ مقایسه کنید، خواهید دید که یک کهکشان مارپیچی منظم دارای بازو‌های مشخصی است که از مرکز آن بیرون آمده و متقارن هستند.   این کهکشان در نزدیکی یک کهکشان مارپیچی بسیار معروف به...
    تلسکوپ فضایی رومن آسمان را ۱۰۰۰ برابر سریع‌تر از هابل کاوش می‌کند و قرار است در سال ۲۰۲۷ به فضا پرتاب شود. خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ تلسکوپ فضایی جیمز وب از زمان پرتابش در سال ۲۰۲۱، با مناظر خیره‌کننده‌ای از اجرام فضایی دور و نزدیک، طرفداران فضایی را خوشحال کرده است. اما ناسا تلسکوپ فضایی دیگری در دست ساخت دارد که می‌تواند به سوالات بزرگ نجومی پاسخ دهد. تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن که قرار است در سال ۲۰۲۷ پرتاب شود و در زبان عامیانه با نام رومن شناخته می‌شود، به مناطق وسیعی از فضا نگاه خواهد کرد تا به کیهان شناسان کمک کند تا جهان را در مقیاس بزرگ درک کنند. در تحقیقات نجومی، اینکه بتوانیم با...
     ازدحام‌های ماهواره‌ای مانند ماهواره‌های استارلینک اسپیس‌ایکس به طور فزاینده‌ای تصاویر تلسکوپ هابل را خراب می‌کنند. به گزارش همشهری آنلاین، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تصاویر هابل توسط ماهواره‌هایی که از میدان دید تلسکوپ عبور می‌کنند، مختل می‌شود. رشد پیوسته جمعیت ماهواره‌ای چالش‌هایی را برای نجوم زمینی ایجاد کرده است، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تلسکوپ‌های فضایی مانند هابل نیز دچار مشکلاتی هستند. ماهواره‌ها در مدار پایین زمین (LEO) هر ۹۰ دقیقه یک بار به دور زمین می‌چرخند. هزاران هزار ماهواره‌ای را که در حال حاضر در مدار قرار دارند در نظر بگیرید؛ سخت نیست که بپذیریم این حجم از ماهواره چه مشکلاتی می‌تواند ایجاد کند. ماهواره‌های استارلینک و وان‌وب، این مشکلات را تشدید می‌کنند و در تصاویر نجومی ثبت...
    تلسکوپ فضایی هابل تصویر کهکشان عروس دریایی با نام JO۲۰۱ و در صورت فلکی نهنگ را به تصویر کشید. در تصویر، بدنه اصلی کهکشان را در مرکز مشاهده می‌کنید و پیچک‌های دنباله‌دار آن به سمت پایین پخش می‌شوند. همانطور که کهکشان‌های عروس دریایی در فضای بین کهکشانی حرکت می‌کنند، به آرامی از گاز خالی می‌شوند، گازی که در پشت کهکشان به صورت پیچک‌هایی روشن می‌شود. این پیچک‌های آبی در حال حرکت در زیر هسته این کهکشان قابل مشاهده هستند و ظاهری شبیه عروس دریایی به آن می‌دهند. گرانش دیگر اجرام مجاور اینگونه کهکشان‌ها مانند کهکشان‌ها یا خوشه‌های کهکشانی مثل باد مخالف عمل کرده و غبار و گاز را از کهکشان حرکت می‌دهد و در برخی مناطق آن را از...
    به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، تلسکوپ فضایی جیمز وب از زمان پرتاب در سال ۲۰۲۱ دستاورد‌های بزرگی داشته است. بااین‌حال، ناسا تلسکوپ فضایی دیگری را در دست توسعه دارد که می‌تواند به پرسش‌های نجومی بیشتری پاسخ دهد. این تلسکوپ با نام «تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن» قرار است در سال ۲۰۲۷ پرتاب شود و سرعت عکاسی بسیار بیشتری نسبت به جیمز وب خواهد داشت.تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن که با نام تلسکوپ فضایی رومن هم شناخته می‌شود، نواحی بزرگی از فضا را رصد خواهد کرد تا به کیهان‌شناسان در درک بزرگی مقیاس جهان کمک کند. محققان می‌دانند که برای شناخت جهان باید علاوه بر بررسی جزئیات، نگاهی به مقیاس‌های بزرگ هم داشته باشند.**تلسکوپ فضایی رومن چه فرقی...
    به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از گیزمودو، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تصاویر هابل توسط ماهواره‌هایی که از میدان دید تلسکوپ عبور می‌کنند، مختل می‌شود. رشد پیوسته جمعیت ماهواره‌ای چالش‌هایی را برای نجوم زمینی ایجاد کرده است، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تلسکوپ‌های فضایی مانند هابل نیز دچار مشکلاتی هستند.  ماهواره‌ها در مدار پایین زمین (LEO) هر ۹۰ دقیقه یک بار به دور زمین می‌چرخند. هزاران هزار ماهواره‌ای را که در حال حاضر در مدار قرار دارند در نظر بگیرید؛ سخت نیست که بپذیریم این حجم از ماهواره چه مشکلاتی می‌تواند ایجاد کند. ماهواره‌های استارلینک و وان‌وب، این مشکلات را تشدید می‌کنند و در تصاویر نجومی ثبت شده ردهای مزاحمی به جا می‌گذارند. وضعیت آن قدر جدی است...
    محققان هشدار داده اند که تعداد زیاد ماهواره‌ها در آسمان مشکلات جدیدی را برای دانشمندان ایجاد می‌کند. محققان بار‌ها هشدار داده‌اند که ماهواره‌های جدید در حال پرتاب مانند کار‌های شرکت اسپیس ایکس، آسمان را با نور‌هایی پر می‌کنند که مانع رصد زمین از فضا می‌شوند. بسیاری از اخترشناسان هشدار داده اند که با توجه به افزایش سریع تعداد اجرام بالای سرمان، چه اتفاقی می‌تواند برای تحقیقات بیفتد. دانشمندان در مقاله‌ای جدید نشان دادند که این ماهواره‌ها حتی برای مشاهدات از فضا مشکل ایجاد می‌کنند. آن‌ها با مشاهده تصاویر در بازه زمانی بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۱، دریافتند که ۲.۷ درصد از نوردهی‌ها توسط ماهواره‌ها پوشش داده می‌شوند. علاوه بر این، نسبت تصاویری که ماهواره‌ها از آن‌ها عبور می‌کنند با...